李佑的大唐
李佑的大唐最新章节：
”安晓林说到李平的时候，脸上都是爱意
嚯地，杨云帆听到那“蚕茧”之中，发出了刚才说话老者的声音
另一件仙器却是一条灰色轻纱，薄如蝉翼，上面有不少星辰般的图案，散发出淡淡灰光
耳中也听到了非常惬意哼哼声：“浪里个浪啊，浪里个浪…;…;”
而死的那一位，更是他们集体的偶像，湘南军区的传奇上校，杨云帆
一连串的作响之后，在袁天刚逃出去的位置尘沙滚滚
苏和小雪都吓了一跳，而贺凌初只是拧了拧眉，眼神波澜不动
杨云帆不忍拒绝老爷子，而且老爷子的身体竟然亏损到这个程度
原来是三人挖出了上品灵石，上品灵石虽然珍贵
夜凉宬的苏醒，令他开心不已，精神也好了，看着活生生站着面前的孙子，他握着他的手，说了好一顿的话
李佑的大唐解读：
” ān xiǎo lín shuō dào lǐ píng de shí hòu ， liǎn shàng dōu shì ài yì
huò dì ， yáng yún fān tīng dào nà “ cán jiǎn ” zhī zhōng ， fā chū le gāng cái shuō huà lǎo zhě de shēng yīn
lìng yī jiàn xiān qì què shì yī tiáo huī sè qīng shā ， báo rú chán yì ， shàng miàn yǒu bù shǎo xīng chén bān de tú àn ， sàn fà chū dàn dàn huī guāng
ěr zhōng yě tīng dào le fēi cháng qiè yì hēng hēng shēng ：“ làng lǐ gè làng a ， làng lǐ gè làng …;…;”
ér sǐ de nà yī wèi ， gèng shì tā men jí tǐ de ǒu xiàng ， xiāng nán jūn qū de chuán qí shàng xiào ， yáng yún fān
yī lián chuàn de zuò xiǎng zhī hòu ， zài yuán tiān gāng táo chū qù de wèi zhì chén shā gǔn gǔn
sū hé xiǎo xuě dōu xià le yī tiào ， ér hè líng chū zhǐ shì níng le níng méi ， yǎn shén bō lán bù dòng
yáng yún fān bù rěn jù jué lǎo yé zi ， ér qiě lǎo yé zi de shēn tǐ jìng rán kuī sǔn dào zhè gè chéng dù
yuán lái shì sān rén wā chū le shàng pǐn líng shí ， shàng pǐn líng shí suī rán zhēn guì
yè liáng chéng de sū xǐng ， lìng tā kāi xīn bù yǐ ， jīng shén yě hǎo le ， kàn zhe huó shēng shēng zhàn zhe miàn qián de sūn zi ， tā wò zhe tā de shǒu ， shuō le hǎo yī dùn de huà
